Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου
Απόδοσις υψώσεως Τιμίου Σταυρού, Κοδράτου αποστόλου, Ιωνά προφήτου
Προφήτης Ἰωνὰς (21 Σεπτεμβρίου)
ζησε ἐπί τῶν βασιλέων Ἀμασίου καί Ἱεροβοάμ. Ἦταν γιός τοῦ Ἀμαθί καί εἶχε πατρίδα τήν Γεχθοφέρ, τῆς φυλῆς Ζαβουλῶν.
Ὁ Ἰωνάς ἦταν αὐτός, πού μέ θεία νεύση ἐνθάρρυνε τόν Ἱεροβοάμ σέ πόλεμο κατά τοῦ ἄρχοντα τῆς Συρίας, πού κατέληξε σέ νίκη τοῦ Ἰσραήλ καί ἀποκατάσταση τῶν συνόρων του.
Ὁ Ἰωνάς φέρεται στήν Παλαιά Διαθήκη, πέμπτος μεταξύ τῶν μικρῶν λεγόμενων προφητῶν. Βρίσκουμε δέ γι’ αὐτόν στό ὁμώνυμο βιβλίο, πού κυρίως τόν ἔκανε γνωστό λόγω τῆς ἱερῆς δραματικότητός του. Ὁ Κύριος τόν εἶχε διατάξει νά πάει στή Νινευή, ἕδρα πλάνης μάταιων καλλωπισμῶν καί ὀργίων, γιά νά κηρύξει σ’ αὐτήν καί νά προφητέψει τήν καταστροφή της. Ὁ Ἰωνάς ὅμως, ἀποφάσισε νά λησμονήσει τήν διαταγή τοῦ Θεοῦ, καί ἔκρινε καλό νά πάει σέ μία ἄλλη πόλη, στούς Θαρσεῖς.
Ξεκίνησε λοιπόν τό ταξίδι του μέ πλοῖο, ἀλλά στ’ ἀνοιχτά ἔπιασε μεγάλη τρικυμία. Τότε ἔριξαν κλῆρο, γιά νά δοῦν ποιός εἶναι ὑπεύθυνος τοῦ κακοῦ πού τούς βρῆκε. Καί ὁ κλῆρος ἔπεσε στόν Ἰωνά, πού εἶχε παρακούσει τήν διαταγή τοῦ Θεοῦ. Τότε τόν ἔριξαν στή θάλασσα καί ἡ τρικυμία σταμάτησε. Ἀλλά καί τόν Ἰωνά, τόν κατάπιε ἕνα μεγάλο κῆτος χωρίς νά τόν φάει καί μετά τρεῖς μέρες καί νύκτες τόν ἔβγαλε στήν ξηρά σῶο καί ἀβλαβῆ.
Τότε ὁ Ἰωνάς πῆγε στή Νινευή, προφήτεψε ὅτι τοῦ εἶπε ὁ Θεός καί οἱ Νινευΐτες μετάνιωσαν, νήστεψαν 40 μέρες καί ἔτσι ἡ πόλη τους σώθηκε ἀπ’ τήν καταστροφή. Διότι ἡ μετάνοια φέρει τήν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, πάνω ἀπό τή δικαιοσύνη Του.
Ὁ Ἰωνάς πέθανε στή γῆ Σαραάρ, κοντά στή βελανιδιά τῆς Δεβόρας καί τάφηκε μέσα σέ σπηλιά. Βέβαια ἄλλα γεγονότα τῆς ζωῆς του μαθαίνουμε στήν Π.Δ.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Σάλπιγξ εὔηχος, θείων κριμάτων, κόσμῳ πέφηνας, ἀναφωνοῦσα, Ἰωνᾶ τοῖς Νινευΐταις μετάνοιαν· καί συσχεθείς ἐν τῷ κήτει προέγραψας, τήν τοῦ Σωτῆρος τριήμερον ἔγερσιν· ὅθεν πρέσβευε, δοθῆναι τοῖς σέ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμόν καί μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἐν κοιλίᾳ ἔνδοξε, τριημερεύσας τοῦ κήτους, τοῦ Χριστοῦ τήν κάθοδον, τοῖς ἐν τῷ Ἅδῃ προφαίνεις· πάθος γάρ, δεχθείς σαρκί ἑκών ὁ Δεσπότης, ἔλαμψεν, ἀπό τοῦ μνήματος τριημέρως· διά τοῦτό σε Προφῆτα, ὡς τύπον τούτου, Ἰωνᾶ μέλπομεν.
Μεγαλυνάριον.
Βροντή οὐρανία τῇ Νινευΐ, ἡ φωνή σου ὤφθη, μετανοίας τάς ἀπαρχάς, ταύτῃ προξενοῦσα, ὦ Ἰωνᾶ Προφῆτα, καί παύουσα κακίας, ὁρμήν τήν ἄσχετον.
Ἅγιος Κοδρᾶτος ὁ Ἀπόστολος ὁ ἐν Μαγνησίᾳ (21 Σεπτεμβρίου)
ά θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀποστόλου τοῦ Θεοῦ, Πέτρου, συμβουλεύουν: «Ἕτοιμοι ἀεί πρός ἀπολογίαν παντί τῷ αἰτούντι ὑμᾶς λόγον περί τῆς ἐν ὑμίν ἐλπίδος μετά πραΰτητος καί φόβου», πού σημαίνει, νά εἶστε πάντοτε ἕτοιμοι γιά νά ἀπολογηθεῖτε καί νά ὑπερασπίσετε τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου στόν καθένα πού σᾶς ζητᾶ λόγο καί ἀπόδειξη γι’ αὐτά πού ἐλπίζετε νά ἀπολαύσετε στό μέλλον, καί γιά τά ὁποία μας περιγελοῦν οἱ ἄπιστοι. Νά ἀπολογηθεῖτε ὅμως, χωρίς ἐξάψεις καί φανατισμό, ἀλλά μέ πραότητα καί μέ φόβο Θεοῦ.
Ἕνας τέτοιος μέγας ἀπολογητής ἦταν καί ὁ ἀπόστολος Κοδρᾶτος. Ἄνδρας σεμνός, σοφός, πολυμαθέστατος καί μέ ἄριστη διαλεκτική ἱκανότητα. Ἔγινε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν, στήν πόλη πού ἀνθοῦσαν ἀκόμα οἱ διάφορες φιλοσοφικές σχολές καί χρειαζόταν ἐπίσκοπος μέ μεγάλη ἀπολογητική ἱκανότητα.
Ὁ Κοδράτος ἔχοντας αὐτά τά προσόντα, ἐργάστηκε μέ ζῆλο, προσευχή καί πραότητα. Ἔτσι κατάφερε νά φωτίσει σέ πολλούς τόν δρόμο τῆς Ἀλήθειας καί νά φιμώσει τούς φιλοσοφοῦντες. Αὐτοί, μή μπορώντας νά τόν ἀντιμετωπίσουν μέ λόγια, τόν ἔδιωξαν μέ τή βία ἀπό τήν Ἀθήνα.
Τό φρόνημα, ὅμως, τοῦ Κοδράτου δέν κάμφθηκε. Πῆγε στήν Μαγνησία τῆς Μ. Ἀσίας, ὅπου μέ παρρησία κήρυξε καί ἐκεῖ τό Εὐαγγέλιο. Ἔγραψε, μάλιστα, καί ἀπολογία γιά τόν χριστιανισμό στόν Ἀδριανό. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἀδριανοῦ ἦταν νά τόν φονεύσει. Ἔτσι ὁ μέγας ἀπολογητής πῆρε τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Σοφίας ταῖς ἀκτῖσι φαιδρύνας σου τόν βίον, εἴλκυσας τοῦ Πνεύματος μάκαρ τήν πυρίπνοον χάριν, καί ηὔγασας δόγματα ζωῆς, Κοδρᾶτε ὡς Ἀπόστολος Χριστοῦ· διά τοῦτο ὡς φωστῆρά σε ἀπλανῆ, γεραίροντες ἐκβοῶμεν· δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως.
Ὡς Ἱεράρχην τίμιον, καί Ἀθλητήν στερρότατον, ἡ οἰκουμένη προσάγει σοι Κύριε, Κοδρᾶτον τόν Ἀπόστολον· καί τοῖς ὕμνοις γεραίρει τήν σεπτήν αὐτοῦ μνήμην, αἰτοῦσα πάντοτε πταισμάτων ἄφεσιν, δι’ αὐτοῦ δωρηθῆναι, τοῖς μέλπουσι τοῦτον Εὔσπλαγχνε.
Μεγαλυνάριον.
Ἱερῶν δογμάτων ὑφηγητά, στόμα εὐσεβείας, πνευματέμφορον καί τερπνόν, κοινωνέ Μαρτύρων, Ἀπόστολε Κοδρᾶτε, μετάδος τῇ ψυχῇ μου, ἐκ τῆς σῆς χάριτος.
